استاد حسن انوشه جاودانه شد
استاد حسن انوشه، مردی بود دانشمند و پژوهشگر، فرهنگ‌دوستی بود خوش‌بیان که تمام عمر گران‌مایه‌اش را صرف تاریخ و زبان و ادب فارسی نمود، انگار همین دیروز بود که از مقام علمی فرهنگی ایشان، خانه ادبیات افغانستان در همایش فرهنگی ادبی «روایت همدلی» قدردانی کرد. روزی به منظور دعوت از ایشان به دفتر کارش رفتم، با مهربانی پذیرایم شد. آن روز در فرصت کوتاه نوشیدن یک پیاله چای، حرف‌های بسیاری با هم گفتیم. سراغ ادیبان و شاعران بسیاری را گرفت. از سختی کار آماده شدن مجموعه شعر و زندگی‌نامۀ شاعران افغانستان «افغانستان در غربت» هم گفت. وسعت نظری ژرف در گسترۀ تمدنی زبان فارسی داشت. وقتی از ایشان برای حضور و قدردانی در همایش فرهنگی ادبی «روایت همدلی» دعوت کردم با مهربانی بیشتر دعوتم را پذیرفت. ششمین روایت همدلی، با تقدیر از ایشان که شخصیت تاثیرگزار در تاریخ و ادبیات فارسی و فارسی زبانان بود، به کارش پایان داد.
باری، مرگ مردی چنین نیک‌نفس و خوش‌قلم، ضایعۀ جبران ناپذیری برای فرهنگ و ادبیات زبان فارسی است. از ایشان تالیفات و ترجمه‌های بسیاری به یادگار مانده است، اما افزون بر آن‌ها، دانشنامه ادب فارسی، کتاب سترگ «فارسی ناشنیده» که آن را با دقت و ظرافت تهیه و منتشر کرده بود، بر یاد همگان خواهد ماند. «فارسی ناشنیده» مجموعه واژگان فارسی رایج در افغانستان است که از لابلای متن ده‌ها جلد کتاب از نویسندگان افغانستان استخراج شده است. خانه ادبیات افغانستان، درگذشت این چهره فرهنگی زبان فارسی را به جامعۀ فرهنگی و ادبی کشورهای اسلامی ایران و افغانستان و همۀ فارسی زبانان تسلیت می‌گوید. روانش شاد و یادش گرامی باد. غفران و رحمت الهی بدرقۀ راهش.