اشعار شکریه عرفانی مانند اشعار فروغ است
به گزارش خبرگزاری فرهنگ، نشست نقد و بررسی مجموعه شعر «اندوه ما، جهان را تهدید نمی‌کند» با حضور حمیدرضا شکارسری، زهرا زاهدی و اهالی ادب و فرهنگ، عصر روز پنجشنبه (5 اسد) در حوزه هنری تهران، برگزار شد.
کتاب «اندوه ما، جهان را تهدید نمی‌کند» دومین اثر شکریه عرفانی، شاعر افغان است و توسط انتشارات نیماژ، منتشر شده‌است.
خانم عرفانی، سال‌ها ساکن کشور ایران بوده و مدتی نیز در کشور روسیه سکنی گزید، اکنون وی، ساکن استرالیا است.
حمیدرضا شکارسری، شاعر و منتقد ادبی ایرانی، در این نشست اظهار داشت: وقتی عنوان کتاب را می‌خوانیم؛ می‌بینیم که شاعر از همان عنوان کتاب، به تاریخ اشاره می‌کند و این یعنی به‌گونه‌ای به وضعیت فعلی جهان اشاره می‌کند.
این شاعر و منتقد ایرانی، می‌گوید: این شروع به‌گونه‌ای‌ست که انگار می‌خواهد بگوید، من در این کتاب، درون‌مایه‌های خاصی را بو می‌کرده‌ام و این درون‌مایه‌ها در واقع درونمایه‌هایی هستند که حتی ما بدون آن‌که شکریه عرفانی، را بشناسیم، به‌راحتی می‌توانیم کارکتر را شناسایی کنیم و در انتهای این مجموعه شعرها، یک شخصیتی را جلوی چشم داریم که به‌راحتی قابل شناسائی است.
وی افزود: خواندن اشعار عرفانی، مانند خواندن تاریخ است. خانم عرفانی، موفق شده‌است که جهان، روزگار، سرنوشت و عشق خودش را بازآفرینی کند.
شکارسری، خاطرنشان کرد: دو درونمایه خیلی مهم در این کتاب وجود دارد؛ این دو درونمایه به کرات در کتاب دیده می‌شود؛ بدین معنی که از یک جهان وارد جهان دیگری می‌شویم.
وی گفت: یکی از این درون‌مایه‌ها ، درونمایه جنگ و تبعات آن مثل حسرت، غربت، رنج، آوارگی، مرگ و اتفاقاتی که در این حادثه مشمیزکننده بیفتد و دیگری عشق است، گویا در کوران این حادثه نفس‌گیر، هرگز عشق فراموش نمی‌شود.
وی تصریح کرد: شاعر، خیلی جسور است. یکی در به تصویرکشیدن مرد و جنگ که نمی‌خواهد هیچ چیزی را سانسور کند و دیگری در نمایش عشق با تمام وجود که آن را هم نمی‌خواهد، سانسور کند.
حمیدرضا شکارسری، گفت: برخی شعرها اگر در این مجموعه نبود، بهتر بود، چون‌که نمایش عشق‌هایی هستند که در رفاه صورت می‌گیرند، اما قالبا در این مجموعه عشق در سخت‌ترین لحظات است.
وی می‌افزاید: شاعر در این مجموعه اشعار، به ما می‌گوید، من می‌دانم که نباید صریح باشم و باید از واقعیت فاصله بگیرم و از سوی دیگر شعر اجتماعی سیاسی می‌گویم و نمی توانم اشاره به پدیده خاصی نکنم و این برزخ وحشت‌ناکی است.
شکارسری، تاکید کرد: با خواندن این کتاب، اگر به هر دلیلی نام شاعر از روی کتاب پاک شود، آخر کتاب که برسیم متوجه می‌شویم که در واقع این اشعار مانند اشعار «فروغ» است که به زنانگی‌اش تاکید و چیزی را پنهان نمی‌کند.
زهرا زاهدی، شاعر و منتقد افغان، نیز در این نشست، گفت: بانو عرفانی، از سال 1370 و با سرودن غزل پا به عرصه شعر نهاد و از پیش‌گامان شعر مهاجرت افغانستان در ایران بود، اما طی سال‌های اخیر فقط به شعر سپید پرداخت.
خانم زاهدی، افزود: شعرها تاریخ ندارند و برخی اشعار را لازم است بدانیم در چه‌زمانی از تاریخ سروده شده‌است و واکنش شاعر به رویدادهای اطرافش، چگونه بوده‌است.
این شاعر افغان، خاطرنشان کرد: وقتی شاعر از جنگ و آوارگی سخن می‌گوید، در عین نفرت و تنهایی و خشم و سرگردانی؛ ردپای عشق در شعرهایش دیده می‌شود.
وی افزود: شاعر در آثار خودش مرزهای معینی دارد. مرز بین خودش و جامعه و تمام چیزهایی که به آن اعتراض دارد و ناخشنود است.
این اعتراض‌ها و ناخشنودی‌ها به‌صورت مستقیم استفاده نشده‌است و با لحن خاص خودش استفاده شده‌است.
زاهدی، تصریح کرد: شاعر در مواجه با من خود، راوی تنهایی انسان است؛ تنهایی‌هایی که به سراغ بسیاری از انسان‌ها می‌آید.
براساس این گزارش، نشست نقد و بررسی کتاب «اندوه ما، جهان را تهدید نمی‌کند» به همت خانه ادبیات افغانستان و حوزه هنری تهران، برگزار شد.
منبع: خبرگزاری فرهنگ پرس